امروزه روابط عمومی ها به عنوان عناصر قوی در ارزیابی و تقویت برنامه ها و پیشبرد اهداف سازمان ها تلقی می گردند . سازمان های پیشرو ، روابط عمومی را به عنوان کانون تفکر می نگرند زیرا روابط عمومی ها پل ارتباطی مردم و رسانه ها با سازمان و مسئولین هستند.
نهاد شهرداری با توجه به گستردگی شهر بخش های وسیعی از موضوعات شهری را در حوزه های عمرانی ، فرهنگی ، خدماتی و اجتماعی عهده دار است . بی شک در راستای دستیابی به مدیریت واحد شهری و جلب مشارکت شهروندان نیازمند برخورداری از ارتباطات دو سویه مناسب میان سازمان و شهروندان است .و این امر جز در سایه برخورداری از مدیریت قوی روابط عمومی دست یافتنی نیست . در چنین شرایطی طبیعی است که جایگاه روابط عمومی در حوزه مدیریت شهری با تعریف پیچیده تر و سنگین تری مواجه باشد و آن را از یک نهاد صرفا اطلاع رسان به نهادی تاثیرگذار در روند همبستگی میان شهروندان و سازمان و ایجاد انگیزه در آنان در جهت مشارکت و ایجاد حس مسئولیت و دلسوزی نسبت به محل زندگی مبدل می سازد .